Familiedag 2016: ervaringsverslag

Op 8 oktober vond de jaarlijkse familiedag plaats van vereniging Nee-Eten. Andre en Karlijn de Ruiter, lid van de vereniging, bezochten de dag met hun kinderen Amber en Mats. Zij vertellen hieronder hoe zij de dag ervaren hebben.

De prachtige foto’s die Janneke Vreugdenhil van de dag maakte zijn hier te vinden.

“Wij zijn net lid geworden, dus dit was de eerste keer dat we erbij waren. Best wel spannend, natuurlijk. Allemaal nieuwe mensen, hoe verloopt de dag, komen we wel op tijd.

We waren op tijd, dat is al een meevaller. We werden netjes opgevangen. De eerste contacten waren gelegd. Dat stelde ons al gerust. We zochten een tafeltje op. We werden door een aantal mensen begroet. Heel fijn. Na een kopje thee koffie met een koekje, werden we officieel welkom geheten door de voorzitster. We gingen met elkaar het park in. Er was voldoende te doen en de kinderen hebben zich heel goed vermaakt. Een goede keuze voor een familiedag. Zelfs voor drinken in het park en een ijsje is gezorgd.

Tijdens de lunch zochten we elkaar weer op in het restaurant wat er naast zat. Daar stond een heerlijke lunch klaar. We konden kiezen uit patat, kroketten, salade, stokbrood en soep. Ook een combinatie van deze lekkernijen behoorde tot de mogelijkheden. We hebben ervoor gekozen om een andere, grotere tafel uit te kiezen. Op die manier spreek je ook lotgenoten. Zo hebben we deze dag meerdere mensen gesproken met allemaal een ander verhaal. Bij sommige mensen zijn de problemen opgelost, sommigen zitten er midden in; bij sommigen is er een diagnose gesteld,  bij anderen is niet duidelijk wat er aan de hand is. Allemaal verschillen met sowieso 1 overeenkomst. Het (klein)kind eet/at niet. Iedereen heeft een moeilijke periode meegemaakt of zit er nog midden in. Heel goed dat iedereen z’n eigen weg hierin vindt.

Na de lunch zijn we het park weer ingegaan. Er moest nog geschommeld, geklommen en geklauterd worden. Ook een rondje in de auto’s en met de trein stond nog op het programma. Even nog wat drinken en weer met de kabelbaan naar beneden.

Als afsluiter nog wat drinken in het restaurant. Er waren weer lekkere hapjes geregeld. Weer een andere tafel, weer met andere mensen.

Aan het eind van de dag waren de kinderen moe en papa en mama stiekem ook wel. Maar wel voldaan, alle vier. We vonden het fijn om met lotgenoten te kunnen praten. Dit kon je zelf opzoeken in een ontspannen omgeving.

Met warme groeten,

Karlijn, Andre, Amber en Mats de Ruiter”